با توجه به این که با نحوه عملکرد پروتکل‌های HTTP، TCP، IP و Ethernet آشنا شدید، حتما متوجه این نکته شده اید که در زمان ارسال اطلاعات، هر لایه هدر مربوط به خود را به اطلاعات لایه بالایی اضافه می‌کند. واژه Encapsulation (بسته‌بندی) به روند اضافه کردن هدر (و گاهی اوقات Trailer) به اطلاعات اشاره می‌کند.
در مثال‌های زیادی در درس‌های قبل، روند Encapsulation را مشاهده کرده‌اید. برای مثال، وب سرور Larry، محتوای صفحه وب را درون هدر HTTP بسته‌بندی کرد. و همین روند تا لایه Data-Link ادامه یافت.
روند بسته‌بندی اطلاعات و ارسال آن توسط یک کامپیوتر را می‌توان در ۵ مرحله نشان داد. ۴ مرحله اول، مربوط به Encapsulation چهار لایه مدل TCP/IP می‌باشد، و مرحله آخر هم ارسال اطلاعات توسط کامپیوتر بر روی بستر فیزیکی می‌باشد. در واقع، در هنگام استفاده از مدل ۵ لایه‌ای TCP/IP، هر مرحله نشان‌دهنده نقش هر لایه می‌باشد. خلاصه‌ای از این مراحل به شرح زیر می‌باشد:
- مرحله ۱: ایجاد اطلاعات مربوط به نرم‌افزار‌ها و بسته‌بندی این اطلاعات درون هدر لایه Application. برای مثال، به دنبال بخشی از محتوای یک صفحه وب، یک بسته HTTP OK می‌تواند در هدر HTTP قرار بگیرد.
- مرحله ۲: بسته‌بندی اطلاعات ارسال شده از طرف لایه Application درون هدر لایه Transport. برای مثال، برای یک نرمافزار، معمولا از یک هدر TCP یا UDP استفاده می‌شود.
- مرحله ۳: بسته‌بندی اطلاعات ارسال شده از طرف لایه Transport درون هدر لایه Network. پروتکل IP، به ازای هر کامپیوتر درون شبکه یک آدرس IP منحصر به فرد در نظر می‌گیرد.
- مرحله ۴: بسته‌بندی اطلاعات ارسال شده از طرف لایه Network مابین هدر و تریلر لایه Data-Link. در این لایه هم از تریلر و هم از هدر استفاده می‌شود.
- مرحله ۵: انتقال بیت‌ها. لایه Physical اطلاعات ارسال شده از لایه Data-Link را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل کرده و آنها را بر روی بستر فیزیکی ارسال می‌کند.
شماره‌های نشان داده شده در شکل ۱-۷، پنج مرحله‌ای که توضیح داده شد را به تصویر می‌کشد. توجه داشته باشید در لایه Application اغلب اوقات نیازی به اضافه کردن هدر نمی‌باشد، و در شکل هم هدری اضافه نشده. اما این لایه گاهی اوقات هم هدر اضافه می‌کند.
نام بسته‌های مدل TCP/IP
یکی از دلایلی که در درس‌های قبلی، قدم به قدم مراحل بسته‌بندی هر لایه با جزئیات نشان داده شد، آشنایی با اصطلاحات مربوط به هر لایه می‌باشد. زمانی که صحبت از مدل‌های شبکه‌ای می‌باشد، از کلمه‌هایی مثل Segment، Packet، و Frame استفاده می‌شود و از این اصطلاحات برای بسته‌هایی که در شکل ۲-۷ نشان داده شده، استفاده می‌شود. هر واژه معنای خاصی دارد، و به هدر (و گاهی اوقات تریلر) لایه مورد نظر و اطلاعات بسته بندی شده در آن اشاره می‌کند. هر واژه به لایه خاصی اشاره می‌کند، برای مثال واژه Segment به لایه Transport، واژه Packet به لایه Network، و واژه Frame به لایه Transport اشاره دارند. در شکل ۲-۷ هر لایه با واژه مربوطه نشان داده شده است.
در شکل فوق، اطلاعات بسته بندی شده در لایه قبلی تحت عنوان واژه “Data” نشان داده شده است. زمانی که بر روی یک لایه خاص تمرکز داریم، اطلاعاتی که به عنوان Data به این لایه آمده، در این لحظه اهمیتی برای این لایه ندارد. به عنوان مثال، یک IP Packet، می‌تواند بعد از هدر IP شامل یک هدر TCP و سپس یک هدر HTTP باشد و اطلاعات مربوط به صفحه وب بعد از هدر HTTP قرار بگیرد. زمانی که شما در مورد IP بحث می‌کنید، شما فقط در مورد هدر IP اهمیت می‌دهید، به همین دلیل، هر چیزی که بعد از هدر IP بیاید به سادگی Data نامیده می‌شود.
